Reis mee naar Londen met het Kaj Munk College
Vanochtend tegen half 6 stonden de eerste ongeduldige reizigers al te wachten op de Kaj Munkweg. Ook chauffeur Frans-Jozef stond al keurig netjes paraat. Die was het vroegst van allemaal wakker, ergens in de omgeving Gorinchem. De paspoortcontrole liep op rolletjes. De docenten waren al voor het ochtendgloren geslaagd voor hun douaniersexamen, want één van de leerlingen probeerde mee te komen met een ander paspoort maar viel direct door de mand. Gelukkig kwam het juiste paspoort snel boven water, en hinderde dit het programma niet.
Na het uitzwaaien van de achterblijvers, zwaaiden we direct de A4 op en zoefden we op weg naar Calais. Na een paar korte files en een sanitaire stop werd het helaas duidelijk dat de geplande boot niet gehaald ging worden. Problemen voor later, want langzaam maar zeker kwam de groep tot leven en het weer zat allerminst tegen.
Op de boot werd heerlijk geluncht en van het uitzicht genoten. Aan de overkant van het Kanaal was er toch een tegenvaller: de meegenomen dvd’s bleken nutteloos, omdat de bus zo modern was dat een dvd-speler al uitgefaseerd was. De docenten broeden nog op een manier om alsnog “The return of the killer tomatoes” voor te schotelen aan de leerlingen. Wie weet lukt het!
Het was lekker druk in de straten van Londen, wat ervoor zorgde dat we rustig de verschillende wijken in ons konden opnemen, de schooluniformen konden vergelijken van de scholen die net uitgingen, het indringende geluid van de Londense ambulances. Alle zintuigen aan! Eenmaal aangekomen bij het hotel was er niet veel tijd om de kamers te bekijken, want de vertraging bij de veerboot zorgde ervoor dat we direct doorgingen naar het (in ieder geval letterlijke) hoogtepunt van de dag: The London Eye! En we mochten een stukje afsnijden met de metro. Zo kwamen we toch nog stipt op tijd aan. Ook al vonden 2 van ons dat een beetje te gewoontjes. Dankzij het aardige weer, was er veel en ver te zien. Maar de magen begonnen te knorren, en het was dus de hoogste tijd om koers te zetten naar het restaurant. In het Indiase restaurant smolt de groep nog meer samen, onder het genot van een lekkere proeverij van specialiteiten.
Op weg terug naar het hotel bleek de stappenteller dik over de tienduizend te gaan, en dat op een dag met zo’n lange busreis. In het hotel gingen al snel de lichtjes uit, behalve de fanatiekelingen die nog een kaartje legden. Een geslaagde eerste dag!
