Londen, dinsdag, dag 2
Een hele ervaring in het hostel: een doorstapelbed. Of een stapelstapelbed. Of… Nou ja, met z’n drieën boven elkaar in ieder geval. De een had er beter geslapen dan de ander. Het ontbijt was in ieder geval heerlijk en maakte veel goed. Het was een goede bodem voor de wandeling door hartje Londen.
Voordat we bij het eindpunt Buckingham Palace aankwamen, hebben we kennisgemaakt met de luxe winkelstraten, Piccadilly Circus, het theater- en musicalgebeuren rondom Leicester square, de imposante gebouwen en beelden op en rond Trafalgar square, op Whitehall stonden we stil bij de Eerste en Tweede Wereldoorlog en bij de Houses of Parliament bij de Britse politiek van toen en nu. Veel mooie verhalen dus, en zo ging het allemaal nog meer iets leven in deze mooie stad. Er zijn foto’s bij een Engelse telefooncel als souvenir.
Dat gewandel maakt natuurlijk hongerig en dus sloegen we lunch in, pal naast de Big Ben, voordat we via St. James Park (eigenlijk de voortuin van de Koning) richting Buckingham Palace liepen. Het werd een beetje frisjes in de stad, dus was de picknick op de trappen voor het paleis niet langer dan nodig. Met de metro reden we door naar het Science Museum, waar de groep zich liet verrassen door bijna eindeloze galerieën met wetenschapsgeschiedenis, afgewisseld met cutting edge. Voor meerdere groepjes was het bezoek eigenlijk te kort. Een goed teken, vonden de docenten. Maar de volgende stop wachtte al: Covent Garden.
Metrostation Covent Garden ligt diep onder de grond. Toch gingen alle leerlingen de uitdaging aan om daar met de trap omhoog te lopen. Het equivalent van 15 verdiepingen stond er nog. Een welverdiende high five wachtte aan het eind. Bij Covent Garden hadden de leerlingen wat tijd voor zichzelf, om zich te vergapen aan straatartiesten of de authentieke winkeltjes. Het weer was gelukkig weer wat lekkerder! Na de vrije tijd een lekker Italiaanse maal, waarna chauffeur Frans-Jozef op ons wachtte voor een ritje door de stad. Aan het lijstje met highlights konden we toevoegen Tower Bridge, Tower Hill, een heleboel reeds afgevinkte highlights, maar dan by night. En een heleboel nieuwe wetenswaardigheden.
Terwijl ik dit stukje typ, luisteren we naar de bevelen van spelleider Kimberley. De leerlingen spelen, onvermoeibaar, nog een laatste potje Skip-Bo. Het loopt tegen 23:00, tijd om ons stapelstapelbed in te duiken. Morgen wacht weer een mooie dag.
– Remi Blokker, docent wiskunde
